Uw verhaal

De nostalgische en – weer of geen weer – zomerse theatervoorstelling Zwembadverhalen is helemaal uitverkocht! Deze week ontstond een kleine run op de kaartjes voor de voorstelling met o.a. Izaline Calister. Heb je geen kaartje kunnen bemachtigen? Ga dan voor aanvang van de voorstelling langs de kassa. Het komt in enkele gevallen voor dat gekochte

De opening van zwembad Scharlakenhof viel samen met jonge jeugdjaren en bood in het Haren van de jaren eind ’70 en ’80 ineens veel vertier voor de jongeren. De zwemjeugd trok altijd naar Appèlbergen in Glimmen en ineens was daar een prachtig zwembad verrezen in het Scharlakenbos. In mijn jeugdjaren was het zwembad tijdens de openingstijden altijd vol.

Wars van alles wat maar naar alternatief riekt, sceptisch tot op het bot en dan toch geheel vrijwillig en zelfs met zekere overtuiging je aanmelden voor EMDR therapie? Gevalletje “Hoe ouder hoe gekker?”  Misschien. Maar voor mij vooral een andere tegeltjeswijsheid: “Het doel heiligt alle middelen”. Aan het denken gezet door bijdehande zoon, die nog maar eens oppperde

Als kind zwom ik op woensdagmiddag  met vriendjes en vriendinnetjes in het zwembad van het Paterswoldsemeer aan de Meerweg. We dreven op grote autobanden naar een van de eilandjes. Op de zonneweide wat eigenlijke een grote zandbak was, gooiden we naar elkaar met kleefkruid dat aan je badpak bleef hangen. Ook maakten we elkaar bang voor de waterratten en

Ik kan veel verhalen vertellen over Appèlbergen. Bijvoorbeeld over het fliphokje, waarvan het haakje losschoot als je aan de deur trok. De andere kinderen hadden me verteld dat mijn buurmeisje er in zat, nou toen durfde ik wel! Ik rammelen aan die deur, plotseling schoot deze open en stond ik oog in oog met een hele

“Psst, Pede-lemmer!” fluistert iemand in mijn oor. Ik luister niet. “He! Pede-lemmer!” het is Kevin, die bij mij in het groepje zit, omdat ik altijd pech heb. “Pede-lemmer!” hij giert van het lachen, hij bonkt zelfs met zijn hoofd op zijn tafeltje. Zwaar overdreven, als je het mij vraagt. “Het is pedaalemmer, Kevin” zeg ik.

Een van mijn dierbaarste herinneringen aan mijn vader is dat we heel vaak ’s ochtends gingen zwemmen. Die gewoonte begon op een vakantie in Spanje, waar we ’s ochtends in de Middellandse zee zwommen tot aan de kurklijn. Mijn vader deed me geloven dat ik als klein meisje een heuse match voor hem was qua

Het eerste deel van mijn jeugd heb ik doorgebracht in het Afrikaanse land Kameroen. Regelmatig gingen wij als gezin logeren bij een zendingsstation, Ndoungué geheten. Daar was een ziekenhuis en daar waren heel veel scholen (agrarische, technische, theologische). In die tijd dat wij daar kwamen, eind jaren 60 begin jaren 70, werkten er veel Nederlands

Wie herinnert het zich niet, de eerste zwemles? Ik herinner me dat nog precies, dat was in de jaren ’70. We kregen les in het ‘instructiebad’ deze ruimte en het water waren heerlijk warm. Zodra je de deur opendeed naar dit bad kwam die intense heerlijke chloorlucht je tegemoet. Nog steeds als ik chloor ruik

In mijn jeugd was de tocht naar het openlucht zwembad heel gewoon. Ik woonde in Doetinchem en een bezoek aan het zwembad was een van de meest verbreide vormen van vrijetijdsbesteding, Er was geen concurrentie van computer games, vioolles, golflessen, hockey en ontelbare voorjaars-, zomer-, herfst- en wintersportvakanties. Het devies van onze ouders was eten,